Goos
Goos
Een poppetje in een paar lijntjes is de oervorm van een mens, voor iedereen herkenbaar.
Blijkbaar zijn wij in staat om aan zulke minimale, bijna schematische aanduidingen, menselijke waarden toe te kennen.
Het figureert als pictogram op verkeersborden en wc-deuren en is ook te zien in de graffititaal van onder meer Keith Haring.
Maar wie wandelt in het bosplantsoen langs de Laan van Westenenk kan zien hoe het poppetje los gekomen is van het papier.
Het heeft reusachtige proporties aangenomen en tussen de bomen van het plantsoen zijn eigen weg gevonden.
Als een enorm sprookjesfiguur á la Pinokkio wandelt Goos - zijn naam stamt af van Gozewijn dat allemansvriend betekent - de voorbijganger bijna jolig tegemoet en gaat hij met zijn lange, dunne lijf op tussen de smalle bomen in het plantsoen.
Met zijn hoogte van zes meter is hij tevens een imposante, overdonderende figuur. Lon Robbé (Velp, 1946) maakt naast beelden ook foto's waarin het landschap een belangrijker rol speelt. Goos, met zijn tweedimensionale oorsprong, lijkt een perfecte samensmelting van haar favoriete disciplines.
Jaar: 2004
Plaats: Parkje van Monet, Ugchelen
Tekst: www.apeldoorn.nl
Goos is mijn lieveling geworden zoals u op de portal al heeft kunnen lezen.
Weg van iedereen, midden tussen de bomen, kan je hem eigenlijk alleen maar tegenkomen als je hem zoekt.
En dan staat hij daar eenzaam, een beetje verloren en hulpeloos.
De armen breed uitgspreid alsof hij, met zijn enorme omvang, zonder succes het bos probeert uit te komen.
Toen ik hem net zag ergerde het mij dat een kunstwerk zo verscholen stond maar misschien komt hij daar toch wel het best tot zijn recht.
Edward